Dawca wszelkich łask
Duchowi Świętemu - trzeciej Osobie Trójcy Przenajświętszej przypisujemy miłość i uświęcenie - dlatego też nazywamy Go Duchem Uświęcicielem. Człowiek otrzymuje wraz z łaską uświęcającą Dary Ducha Świętego. Jednak w szczególny sposób otrzymuje je w sakramencie bierzmowania. Darów tych jest siedem: Mądrości, Rozumu, Rady, Umiejętności, Męstwa, Pobożności i Bojaźni Bożej. Z Darów Ducha Świętego rodzą się Owoce: Miłości, Radości, Pokoju, Cierpliwości, Gorliwości, Dobroci, Mądrości, Łagodności, Wiary, Skromności, Wstrzemięźliwości i Czystości. Dary i Owoce Ducha Przenajświętszego są dla człowieka wielkim skarbem.
Duch Święty udziela swych łask komu chce, kiedy chce, jak chce i ile chce. Jednak warunkiem ich uzyskania jest zazwyczaj częste korzystanie z sakramentów świętych, życie w stanie łaski uświęcającej, modlitwa różańcowa oraz modlitwa do Ducha Świętego.
Dary Ducha Świętego są cenne i stanowią dla człowieka bogactwo duchowe. Nie można wyrazić słowami, jakim potężnym są skarbem. Pozwalają poznać życie Boże, wewnętrzne, które się rozwija w jego sercu. Uzdalniają, by trwać w miłości Bożej, rozpalają człowieka tą miłością. Im więcej posiada się łask Ducha Świętego, tym potrafi się bardziej dostrzec bogactwo życia nadprzyrodzonego, świętość Boga oraz swoją grzeszność. Wir życia doczesnego niesamowicie nas pochłania; codzienność absorbuje, pociąga do ziemi. Do tego co można dotknąć, zobaczyć, czego można doznać. Natomiast łaski Ducha Świętego mają wartość nadprzyrodzoną, nieocenioną i wieczną. Dzięki nim człowiek może dostrzec w życiu wiele spraw i zagadnień w Bożym świetle; czyli bardziej po Bożemu.
Duch Święty działa w sercach poprzez uświęcanie nas łaską uświęcającą, którą to, jeśli utracimy - możemy ponownie uzyskać w sakramencie pokuty; a także poprzez wszystkie inne łaski możliwe do otrzymania w tym doczesnym życiu. Dary Ducha Świętego rozbudzają miłość do Boga i względem człowieka, prowadzą do doskonałości chrześcijańskiej. Uzdalniają człowieka do tego, by wszystkie swoje czyny, zamiary, dążenia - zmierzały do Boga. Prowadzą do coraz to gorętszej Jego miłości. Człowiek ubogacony Darami Ducha Świętego ma głębokie zrozumienie tajemnic wiary świętej i całej nauki chrześcijańskiej. Pomagają pomnażać cnoty chrześcijańskie. Pozwalają czynić to, co się Bogu podoba, a unikać tego, co jest złe w Jego oczach. Trzecia Osoba Boska poprzez swe Dary sprawia, że człowiek ma upodobanie w modlitwie i rozmyślaniu o Bogu.
Modlitwa do Ducha Świętego jest bardzo ważnym elementem w życiu wewnętrznym. Daje owoce. Piękne świadectwo zostawił święty Jan Paweł II: "Modlitwa o Dary Ducha Świętego towarzyszyła mi od wczesnej młodości i w dalszym ciągu jestem jej wierny". 1 Wzywał kapłanów jako "autentycznych przewodników wspólnoty i prawdziwych szafarzy Bożych tajemnic", by im stale towarzyszyła "modlitwa, medytacja i prośba, zwłaszcza o Dary Ducha Świętego". Powołuje się tutaj na wypowiedź św. Tomasza z Akwinu, który pisze, że za pomocą Darów Ducha Świętego cały duchowy organizm człowieka zostaje uwrażliwiony na światło Boże, na światło poznania, a także na natchnienia Miłości". 2
Jakże mocno rozpalał swoją miłością Duch Święty sługę Bożego Prymasa Tysiąclecia - kardynała Stefana Wyszyńskiego. Uwięziony w Komańczy prosił Ducha Świętego, aby zstąpił na Watykan i rozpalił Białego Papieża aż do czerwoności, by dał mu wszystkie swe dary, by nawiedził swym płomieniem serca purpuratów, aby gorzały tak, jak ich szaty. Prosił, by ogarnął wszystkich biskupów całego świata, by dawali świadectwo prawdzie Ducha Świętego, okazując nie tylko rzetelną prawdę, ale i życie z prawdy. 3
Pięknym przykładem gorliwości w nabożeństwie do Ducha Świętego jest włoski redemptorysta święty brat Gerard Majelli. Całe życie odznaczał się nabożeństwem do Ducha Świętego. Jednak po przyjęciu sakramentu bierzmowania, pałał szczególną miłością do trzeciej Osoby Boskiej. Nie minął dzień, ani nawet godzina, żeby nie wzywał Ducha Świętego. Uroczystość Zesłania Ducha Świętego napełniała go niebiańską radością. Z wielką gorliwością przygotowywał się do jej przeżywania. Pomnażał swe umartwienia, pościł o chlebie i wodzie. 4.
Zapewne to, co zostało tutaj napisane o wartości łask pochodzących od Ducha Świętego, jest tylko kroplą w morzu tej całej prawdy, jaką należałoby wyrazić na temat bogactwa tychże łask. Błogosławiona Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, karmelitanka bosa, odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Ducha Świętego. We wszystkich potrzebach zwracała się do Ducha Świętego z ufnością godną naśladowania. Modliła się tymi słowami: "Ty nam dajesz poznanie Jezusa. Przyjdź ma pociecho; przyjdź ma radości; przyjdź pokoju, siło, światłości. Przyjdź, oświeć mnie, bym znalazła źródło orzeźwienia. Jedna kropelka od Ciebie wystarczy, by mi ukazać Jezusa takim, jakim jest. Jezus powiedział, że wyjdziesz naprzeciw nie wiedzącym, a jam z nich najpierwsza. Nie proszę Cię o inną wiedzę i umiejętność, tylko o wiedzę, jak znaleźć Jezusa i o umiejętność zachowania Go". 5.
W wielu parafiach i zgromadzeniach zakonnych jest odprawiana nowenna przed uroczystością Zesłania Ducha Świętego. Kościół święty przywiązał do tej pobożnej praktyki odprawianej publicznie dar odpustu cząstkowego. Także za pobożne odmówienie hymnu "Przyjdź, Duchu Stwórco", można uzyskać odpust cząstkowy, natomiast za odmówienie go publicznie w Nowy Rok i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami, ofiarując go za siebie lub za dusze w czyśćcu cierpiące.
Módlmy się wraz z błogosławioną Marią od Jezusa Ukrzyżowanego:
Przyjdź! Twoje spojrzenie mnie uzdrawia i wszystko będzie należało do Ciebie. Twoje spojrzenie to życie, to urzekające piękno! Weź moje serce, moją duszę: stań się z nim jedno, aby przedstawić je Ojcu Przedwiecznemu. Bez Ciebie jestem naga... Przyjdź i odziej mnie. Jestem brudna...Przyjdź i umyj mnie! 6.
1. Dar i Tajemnica s. 89
2. Tamże s. 89)
3. Zapiski więzienne, s. 236)
4. Żywot świętego brata Gerarda Majelli, s. 31)
5. Nowa Gwiazda Karmelu, s. 70)
6. Błogosławiona Maria od Jezusa Ukrzyżowanego "Małe nic", myśli, modlitwy, natchnienia, str. 471)
Jolanta
GŁOS 5/1996